პროცესი, რომელიც ჯერ კიდევ გასული საუკუნის მიწურულს დაიწყო, "აჯიკის ომად" მოინათლა და 15 წელია გრძელდება. მან სამი მთავრობა გამოიცვალა.
ციცო ცხვედიანი, ადვოკატი:
- ე.წ აჯიკის ომს 1995 წელს ჩაეყარა საფუძველი საპატრიარქოსთან არსებულ შპს "სიონსა" და სახელმწიფო უზრუნველყოფის სამსახურის საკურორტო-სამედიცინო სამმართველოს შორის დადებული ხელშეკრულების საფუძველზე. "სიონმა" დაწესებულებას მიაწოდა 100.000 ქილა აჯიკა, რომლის ღირებულებაც იმხანად შეადგენდა 122.000 ლარს. "სიონის" წარმომადგენელი თავდაპირველად იყო კუკური გიორგობიანი, ხოლო მისი გარდაცვალების შემდეგ მისი ვაჟი, ასევე შპს-ს თანამშრომელი - კონსტანტინე. მყიდველმა არ გადაიხადა აღნიშნული თანხა და შესაბამისად, იძულებული გავხდით, საჩივარი შეგვეტანა სასამართლოში. 1998 წლის დეკემბერში შევიტანეთ სარჩელი, რომელიც 1999 წლის 22 აპრილის გადაწყვეტილებით დაკმაყოფილდა. ჩვენს მოპასუხე ორგანიზაციას დაეკისრა 53.155 აშშ დოლარის ეკვივალენტი ლარებში და გარკვეული რაოდენობის პირგასამტეხლო. მოწინააღმდეგე მხარემ დაიწყო ამ გადაწყვეტილების აღსრულება და თანხის მხოლოდ გარკვეული ნაწილი ორ ეტაპად გადმოურიცხა შპს "სიონს". მოკლედ, ველოდებოდით, რომ მხარე კეთილსინდისიერად გადაიხდიდა ამ თანხას, მაგრამ მათ შეიტანეს განცხადება ამ გადაწყვეტილების ბათილად ცნობის მოთხოვნით, შემდეგი მოტივით, თითქოსდა სხდომა კანონდარღვევით ჩატარდა, რადგან მას არ ესწრებოდა მოწინააღმდეგე მხარე, არადა, მათი წარმომადგენელი ნამდვილად ესწრებოდა სასამართლო სხდომას და მისი რწმუნებულობაც იდო საქმეში. კიდევ ერთხელ მოვინდომეთ საქმის მასალების გაცნობა და აღმოჩნდა, რომ ეს რწმუნებულობა ვიღაცას საქმიდან ამოუხევია, რისი კვალიც აშკარად ეტყობოდა.
ამის საფუძველზე გასაჩივრდა აღნიშნული გადაწყვეტილება და ვინაიდან ის ძველი თარიღით იყო გაცემული, თარიღს თეთრი საღებავი ჰქონდა გადასმული და ზედ ახალი თარიღი ეწერა, გაუქმდა გადაწყვეტილება, რაც გავასაჩივრეთ, განახლდა საქმის წარმოება და აქედან დაიწყო მართლაც "აჯიკის ომი". ჩვენ ძალიან სერიოზული მოწინააღმდეგე გვყავდა სახელმწიფოს სახით და ვერაფერს გავხდით, გაგვიუქმდა ეს გადაწყვეტილება და განახლდა საქმის წარმოება, რომელიც ისევ ჩვენს სასარგებლოდ დასრულდა. შემდეგ ისევ გაგვიუქმეს გადაწყვეტილება, საქმე ორჯერ მივიდა უზენაესამდე და საბოლოოდ ასეთი შედეგი მივიღეთ: ვერ რისკავდნენ, რომ უზენაესს საქმე დაემთავრებინა ჩვენი საწინააღმდეგო გადაწყვეტილებით - საქმეს აბრუნებდა უკან, ქვემდგომ ინსტანციებში, სადაც ვიგებდით და უზენაესი ისევ აუქმებდა და უკან აბრუნებდა, ჩვენს საქმეს უზენაესი და აპელაცია პინგ-პონგივით ესროდნენ ერთმანეთს. საქმე ის არის, რომ ეს ხელშეკრულება ითვალისწინებდა პირგასამტეხლოს გადახდასაც და რაც დრო გადიოდა, პირგასამტეხლოც იზრდებოდა, 2005 წლისთვის მან ძირითად თანხასთან ერთად 700.000 ლარს მიაღწია. ამასობაში მოხდა მთელი რიგი ცვლილებები, ის სამმართველო გადაკეთდა შპს "ინტერკურორტად" და მას დაეკისრა ჩვენს სასარგებლოდ 700.000-ის გადახდა, ანუ ეს გადაწყვეტილება შევიდა კანონიერ ძალაში და როდესაც დავაყადაღეთ ამ შპს-ს ქონება და აღსრულებაზე წავიდა საქმე, მოწინააღმდეგეებმა ერთი ამბავი ატეხეს. საქმე კვლავ უზენაესამდე მივიდა და შავზე თეთრით დაგვიწერეს - დადგენილება კანონით დადგენილი წესით არ ჩაბარებია მოწინააღმდეგე მხარესო. მთელ ამ საქმეს თავიდან ბოლომდე ეტყობოდა, რომ გადაწყვეტილება გაუქმდა მხოლოდ იმიტომ, რომ მოწინააღმდეგე მხარედ გვყავდა სახელმწიფო.
გადაწყვეტილების შესანარჩუნებლად კვლავ ჭიდილი მოგვიხდა - მესამედ მოგვაბრუნეს პირველ ინსტანციაში და ეს საქმე თბილისის საქალაქო სასამართლოში რევაზ თოფჩიშვილს დაეწერა. მოკლედ, დაგვიდგა ის ბედნიერი დღე, როცა უნდა გამოცხადებულიყო სასამართლო გადაწყვეტილება, თუმცა აღარც კი გვჯეროდა, რომ ბოლოში გავედით, და დაგვხვდა ამბავი, მოსამართლე რევაზ თოფჩიშვილი ავად არისო, რამდენიმე დღის შემდეგ კი გვითხრეს, აღარ არის მოსამართლეო. ბოლოში გასული საქმე ისევ თავიდან დასაწყები გახდა და დაეწერა მოსამართლე ლევან გვარამიას, რომელმაც ელვისებური სისწრაფით განიხილა საქმე, ყველა ჩვენი არგუმენტაცია გაიზიარა, ჩათვალა რომ სამართლებრივად ვიყავით მართლები და საბოლოოდ, მოვიგეთ პროცესი. ამასობაში ისე გაიზარდა თანხები, მილიონს ასცდა, მაგრამ 560.000 ლარზე შევჩერდით. ჩვენ 600.000 ლარამდე ველოდით დაკმაყოფილებას და ამ დროს მოსამართლემ მოპასუხეს 6.000 ლარი დააკისრა. გადაწყვეტილება გამოვიდა 2011 წლის 9 თებერვალს, მაგრამ ჩაგვბარდა წლისა და ორი თვის მერე. რა არითმეტიკით გამოიყვანა გვარამიამ 6 ათასი ლარი, უცნობია, ჩვენზე მეტად ეს გადაწყვეტილება მოწინააღმდეგე მხარეს გაუკვირდა. ვფიქრობდით, ნულები ხომ არ იყო გამორჩენილი, რადგან არც ერთ გაანგარიშგებაში ეს ციფრი არ ჯდება. სადაც ამდენი, კიდევ მოვითმენთ. პრეზიდენტის არჩევნების შემდეგ ვაპირებთ პროკურატურას მივმართოთ ამ საკითხთან დაკავშირებით.
კონსტანტინე გიორგობიანი, დაზარალებული:
ვერ გეტყვით, კიდევ რამდენ ხანს გაიწელება საქმე, მაგრამ მე და ჩემი ადვოკატი თუ ვერ მოვესწრებით მის ბოლომდე მიყვანას, ბრძოლას ჩვენი შვილები და შვილიშვილები გააგრძელებენ...
ნანა ფიცხელაური
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)