"დანა დამისვა და მითხრა, შიდსიანის არისო" - როგორ ეძებდა ბუთლიაშვილი რემბრანდტს

თემის გაგრძელება - ასეთი სადისტი დღეს დაუსჯელია!

ბათუმელი 36 წლის ლევან ცეცხლაძე გლდანის მე-8 დაწესებულებაში იხდის სასჯელს. ის "კვირის პალიტრაში" გოგა ბუთლიაშვილზე დაბეჭდილ სტატიას გამოეხმაურა. ამბობს, რომ რეჟიმის მსხვერპლია და შემზარავ ფაქტებს იხსენებს.

ლევან ცეცხლაძე:

- თბილისში, მრგვალ ბაღთან, ანტიკვარების მაღაზია მქონდა, ასეთივე მაღაზია უზნაძის #2-ში, ასევე ბათუმსა და აზერბაიჯანში გავხსენი. ასლან აბაშიძის რეჟიმი თვეში 50.000 დოლარს მთხოვდა, ამიტომ იძულებული გავხდი 2001 წლის ბოლოს საქართველოდან წავსულიყავი. მას მერე პრაღაში ვცხოვრობდი. აბაშიძის დროს ბათუმში 200 დოლარად მქონდა ნაქირავები ბინა და მეპატრონეს დააწერინეს, თითქოს იმ ბინაში, ხალიჩის ქვეშ 10.000 დოლარს ინახავდა და ეს თანხა მივითვისე. რომელი ჭკუათამყოფელი დაუტოვებდა მდგმურს თანხას ბინაში? მოკლედ, გავიქეცი და ძებნა გამოცხადდა. 2007 წელს დავბრუნდი იმ იმედით, რომ სამართალს ვიპოვიდი და 10.000 ლარად საპროცესო შეთანხმება გამიფორმეს. ერთი წელი პატიმრობა და 4 წელი პირობითი სასჯელი მომისაჯეს. წელიწადი ბათუმის ციხეში გავატარე. 2008 წლის 19 მაისს გავთავისუფლდი, მაგრამ 4 წელი პირობითი დამრჩა. ისევ ბიზნესს მივყავი ხელი. ქვეყნიდან ხშირად მიწევდა გასვლა და როგორც პრობაციონერი, წელიწადში 3.400 ლარს ვიხდიდი, რათა ქვეყნის დატოვების უფლება მოეცათ. ბიზნესი კარგად წამივიდა. ლონდონში "კრისტის" აუქციონის წევრი ვარ და კავკასიის აუქციონის ჩატარებას ვაპირებდი.

- მეორედ ციხეში როგორ აღმოჩნდით?

- რემბრანდტის ძვირად ღირებულ სურათს საზღვარგარეთ საცავში ვინახავდი, ნახატის ფოტო დავდე ინტერნეტში, მქონდა აივაზოვსკის "ზღვა" და შიშკინის სურათიც. იმ პერიოდში 140.000 დოლარად ერთი სურათი გავყიდე და მოგება, 20% ბიუჯეტში შევიტანე. როდესაც დაინახეს, დიდ თანხებთან მქონდა საქმე, სისხლიანმა რეჟიმმა ჩემს მაღაზიაში საგადასახადო და პროკურატურა შემოუშვა, მაგრამ დარღვევა ვერ იპოვეს, ამიტომ სხვა გზას მიმართეს. 2010 წლის 23 ივნისს, დილით, ავლაბარში, მეგობრის ანტიკვარულ მაღაზიაში წავედი, იქიდან ორი სურათი უნდა წამომეღო. ღვინის აღმართზე მანქანა გადამიდგა, იარაღი დამიმიზნეს და მითხრეს, დაკავებული ხარო. ორდერი მაჩვენეთ-მეთქი. ორდერი კი არა, შენი დედაც, დაჯექი მანქანაში, თორემ უარესს გიზამთო. ოქმი არც შეუდგენიათ, ისე წამიყვანეს პოლიციაში. ვითხოვდი ადვოკატს, მაგრამ არ მომიყვანეს. დიაბეტი მაქვს, ნერვიულობისგან პირი მიშრებოდა და წყალი მოვითხოვე, მაგრამ მითხრეს, ჯერ არ შეიძლებაო. ჩანთაში ვიღაც ახალგაზრდამ ვერცხლისფერ ქაღალდში გახვეული რაღაც ჩადო და მითხრა, ამით დაგასაჩუქრეთო. ერთ საათში მამაკაცმა წყალი მომაწოდა და ორი ყლუპი რომ მოვსვი, მწარე გემო ვიგრძენი. არაკაცებო, რას მასმევთ, ვერ ხედავთ, შაქარი რომ მაქვს-მეთქი და წყალი პოლიციელს ფეხებთან დავუსხი. ისე მცემეს, გავითიშე. რომ გამოვფხიზლდი, სკამზე ვიყავი ხელბორკილით მიბმული. მერე სხვა ოთახში გამიყვანეს, ერთმა მეორეს უთხრა, მაცივარში ბოთლით წყალი დევს და ის გამოუტანეო. დავლიე, ისევ ცუდი გემო ვიგრძენი. ბოთლი რომ ავწიე, ქვევით ნალექი ჰქონდა. მალე ამაკანკალა. სიგარეტი მომაწოდეს... მერე სხვა ოთახში გამიყვანეს და მითხრეს, ახლა შენი პირადი ნივთების ჩხრეკას დაესწარიო. ჩანთაში ბრილიანტის კოლიე, 500 დოლარი და 40 ლარი მქონდა. ბოლოს ამოიღეს მათი ჩადებული ნარკოტიკი. ნარკოლოგიურში რომ მიმიყვანეს, ნარკოტიკის ზემოქმედების ქვეშ აღმოვჩნდი. არადა, არასოდეს გავკარებივარ. ბრალი შენახვა-შეძენა-მოხმარებისთვის წამიყენეს.

- რას ითხოვდნენ?

- სანამ წყალს დამალევინებდნენ, მითხრეს, რემბრანდტის სურათი მოგვეცი და 200.000 ლარით დაგასაჩუქრებთ, ახალ ჯიპსაც გაჩუქებს მინისტრიო. ლაპარაკი იყო ადეიშვილ-მერაბიშვილზე. არა მაქვს-მეთქი, როგორ არა გაქვს, ინტერნეტში გედო სურათიო... მერე კაპეზეში პროკურორი მეუბნებოდა, თუ მისცემ, ხვალვე გაგიშვებთო. ადვოკატმა ზაზა ნაჭყებიამ მომატყუა, 10.000 ლარი გამომართვა, გარიგებას გაგიფორმებო, მაგრამ ეს თანხა მიითვისა. მერე ნაწილი დავაბრუნებინე და მის წინააღმდეგ სარჩელი 8 თვეა შეტანილი მაქვს პროკურატურაში.

იხილეთ სტატიის სრული ვერსია

იხილეთ ასევე: "ასეთი სადისტი დღეს დაუსჯელია"