სა­ქარ­თვე­ლო­ში გო­რან ბრე­გო­ვი­ჩის ყვე­ლა­ზე დიდი თაყ­ვა­ნის­მცე­მე­ლი - RJ ბრე­გო (თაზო) შო­კუ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან ნელ-ნელა გა­მო­დის. მან მუ­სი­კა­ლურ კერ­პთან პი­რა­დად შეხ­ვედ­რა და გა­სა­უბ­რე­ბა მო­ა­ხერ­ხა, კონ­ცერ­ტზე კი ისე ცეკ­ვავ­და, რომ დაც­ვის წევ­რებს მისი ლიკ­ვი­და­ცი­აც უც­დი­ათ, მაგ­რამ ბო­შურ-ბალ­კა­ნუ­რი სიმ­ღე­რე­ბით ძა­ლა­მო­ცე­მულ ბრე­გოს ვინ ან რა ძალა შე­ა­ჩე­რებ­და?! ჩემი თმის ღე­რე­ბი "ცას სწვდე­ბო­და", ისე­თი ენერ­გია მქონ­დაო, - მი­თხრა...

- და­ბა­დე­ბის დღე­ზე შე­ვი­ტყვე, რომ გო­რან ბრე­გო­ვი­ჩი სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩა­მოს­ვლას აპი­რებ­და. ელდა მეცა! სტუმ­რებს ვე­ლო­დი, მაგ­რამ ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თით ყვე­ლა­ფე­რი და­მა­ვი­წყდა! გონს რომ მო­ვე­გე და მი­ღე­ბუ­ლი ინ­ფორ­მა­ცია გა­ვა­ა­ნა­ლი­ზე, ძა­ლი­ან გა­მი­ხარ­და. რო­გორც კი სა­ქარ­თვე­ლო­ში გო­რან ბრე­გო­ვი­ჩის მო­სა­ლოდ­ნე­ლი ვი­ზი­ტის შე­სა­ხებ ტე­ლე­რეკ­ლა­მა გა­ვი­და, ჩემი ტე­ლე­ფო­ნი არ გა­ჩე­რე­ბუ­ლა - ერი და ბერი მი­რე­კავ­და და მე­უბ­ნე­ბო­და: იცი, ბრე­გო, ბრე­გო­ვი­ჩი ჩა­მო­დი­სო. 13 სექ­ტემ­ბე­რიც დად­გა. მინ­დო­და, გო­რან ბრე­გო­ვი­ჩი კონ­ცერ­ტამ­დეც მე­ნა­ხა. ამა­ში რა­დი­ოს თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი და­მეხ­მარ­ნენ. პრეს­კონ­ფე­რენ­ცი­ა­ზე ერ­თა­დერ­თი ადა­მი­ა­ნი ვი­ყა­ვი, რო­მელ­საც ბრე­გო­ვი­ჩის გა­მო­სა­ხუ­ლე­ბი­ა­ნი მა­ი­სუ­რი ეცვა. ყვე­ლა­ზე მე­ტად ვნერ­ვი­უ­ლობ­დი. მომ­ღე­რალს რამ­დე­ნი­მე შე­კი­თხვაც და­ვუს­ვი. მი­თხრა, რომ სა­ქარ­თვე­ლო, ქარ­თუ­ლი მუ­სი­კა და სამ­ზა­რე­უ­ლო ძა­ლი­ან უყ­ვარს და ჩვენს ქვე­ყა­ნას კვლა­ვაც დიდი სი­ა­მოვ­ნე­ბით ეს­ტუმ­რე­ბა.

- კონ­ცერ­ტზე რო­გო­რი დრო გა­ა­ტა­რე?

- 5 სა­ა­თით ადრე მი­ვე­დი. ის ად­გი­ლი, სა­დაც კონ­ცერ­ტი უნდა გა­მარ­თუ­ლი­ყო, ჯერ მხო­ლოდ "შე­მო­ხა­ზუ­ლი" იყო (იცი­ნის). ფაქ­ტობ­რი­ვად, სცე­ნა ჩემ თვალ­წინ მომ­ზად­და. კონ­ცერ­ტის­თვის შერ­ჩე­უ­ლი ად­გი­ლის (მე­ტე­ხის ხი­დის ქვეშ) გამო, ზოგი უკ­მა­ყო­ფი­ლო იყო, მაგ­რამ მე ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა: ბო­შურ კონ­ცერტს ტრა­სა უხ­დე­ბა. ბალ­კა­ნუ­რი ჰიტი - "ას­ფალ­ტის ტან­გოც" კი არ­სე­ბობს. კონ­ცერ­ტამ­დე 1 სა­ა­თით ადრე ბრე­გო­ვი­ჩის "დამ­კრძა­ლა­ვი და სა­ქორ­წი­ნო ბენ­დის" წევ­რე­ბი მო­ვიდ­ნენ. მან­ქა­ნი­დან პირ­ვე­ლე­ბი ბულ­გა­რე­ლი ვო­კა­ლის­ტი დები - და­ნი­ე­ლა და ლუდ­მი­ლა რად­კო­ვე­ბი გად­მო­ვიდ­ნენ. გა­ვე­კი­დე და კუ­ლი­სებ­ში შე­ვუ­ვარ­დი. თბი­ლად მი­მი­ღეს, სუ­რა­თე­ბიც გა­და­ვი­ღე. მთე­ლი კონ­ცერ­ტის გან­მავ­ლო­ბა­ში მი­ყუ­რებ­დნენ და ხელს მიქ­ნევ­დნენ.

- ბრე­გო­ვიჩს კონ­ცერ­ტის შემ­დე­გაც ხომ არ შეხ­ვდი?

- ვი­ცო­დი, ეჩ­ქა­რე­ბო­და და კონ­ცერ­ტის შემ­დეგ აღარ შე­ვა­წუ­ხე. თან, ყვე­ლა დაღ­ლი­ლი იყო. კონ­ცერ­ტამ­დე, პრეს­კონ­ფე­რენ­ცი­ა­ზე მას­თან გა­ტა­რე­ბუ­ლი ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თით ძა­ლი­ან ვი­სი­ა­მოვ­ნე. სა­ო­ცა­რი გან­ცდა და­მე­უფ­ლა, როცა ჩემ ზურგს უკან ბრე­გო­ვი­ჩი იდგა და ვგრძნობ­დი, ჩემს ზურ­გზე (მა­ი­სურ­ზე) მარ­კე­რით ავ­ტოგ­რაფს რო­გორ "კაწ­რავ­და" (იცი­ნის). სა­ო­ცა­რი ენერ­გი­ით და­ვი­მუხ­ტე, მთე­ლი ორ­გა­ნიზ­მი "ხტო­და", ჩემი თმის ღე­რე­ბი "ცას სწვდე­ბო­და"! ცეკ­ვის გამო, კონ­ცერ­ტი­დან ჩემი ლიკ­ვი­და­ცია 5-ჯერ სცა­დეს. ორ­გა­ნი­ზა­ტორს - ბა­ტონ კა­ხუ­ჩე­ლას დიდ მად­ლო­ბას ვუხ­დი, რად­გან ჩემს "ვი­ა­ი­პი" ად­გილ­ზე და­მაბ­რუ­ნა და ხელ­შე­უ­ხებ­ლო­ბის გა­რან­ტია მომ­ცა.

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში გო­რან ბრე­გო­ვი­ჩის კონ­ცერ­ტებს წი­ნათ თუ დას­წრე­ბი­ხარ?

- 2007 წლის 3 ოქ­ტომ­ბერს ფი­ლარ­მო­ნი­ა­ში გა­მარ­თულ კონ­ცერტს და­ვეს­წა­რი. ძი­რი­თა­დად, "დიდი" ხალ­ხი მო­ვი­და (მო­საწ­ვე­ვე­ბით). მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნი პროგ­რა­მა იყო - ბრე­გო­ვიჩ­მა ქარ­თველ შემ­სრუ­ლებ­ლებ­თან ერ­თად იმ­ღე­რა. წლე­ვან­დე­ლი კონ­ცერ­ტის ხიბ­ლი ის გახ­ლდათ, რომ მას­ზე დას­წრე­ბა თა­ვი­სუ­ფა­ლი იყო. ბედ­ნი­ე­რი ვი­ყა­ვი, როცა ვხე­დავ­დი, ხალ­ხი ღია ცის ქვეშ ბრე­გო­ვი­ჩის სიმ­ღე­რე­ბის ფონ­ზე რო­გორ ცეკ­ვავ­და! წი­ნათ ასე­თი რამ მხო­ლოდ ინ­ტერ­ნეტ­ში მქონ­და ნა­ნა­ხი.

- ბრე­გო­ვიჩ­მა შენი მუ­სი­კა­ლუ­რი შე­საძ­ლებ­ლო­ბის შე­სა­ხებ თუ შე­ი­ტყო? არ წა­უ­ღი­ღი­ნე?

- აბა, ისე რა გა­მა­ჩე­რებ­და?! კონ­ცერ­ტის და­წყე­ბამ­დე რამ­დე­ნი­მე წუ­თით სა­მა­რი­სე­ბუ­რი სი­ჩუ­მე ჩა­მო­ვარ­და. ამ დროს მთე­ლი ხმით "ედერ­ლე­ზის" სიმ­ღე­რა და­ვი­წყე. ჩემი რამ­დე­ნი­მე მე­გო­ბა­რიც ამ­ყვა. ვო­კა­ლის­ტი დე­ბის გა­ოგ­ნე­ბუ­ლი და ბედ­ნი­ე­რი სა­ხე­ე­ბი უნდა გე­ნა­ხათ!

- ბრე­გო­ვი­ჩი და ბო­შურ-ბალ­კა­ნუ­რი მუ­სი­კა რო­გორ "აღ­მო­ა­ჩი­ნე"?

- ბევ­რის­გან გან­სხვა­ვე­ბით, მისი სიმ­ღე­რე­ბი კუს­ტუ­რი­ცას ფილ­მე­ბით არ გა­მიც­ნია. 11 წლის წინ თბი­ლის­ში ერთ-ერთ სპექ­ტაკლზე სიმ­ღე­რა - Old home movie - მო­ვის­მი­ნე. ტან­ში ჟრუ­ან­ტელ­მა და­მი­ა­რა. შემ­სრუ­ლებ­ლის ვი­ნა­ო­ბა ვი­კი­თხე. გო­რან ბრე­გო­ვი­ჩი აღ­მოჩ­ნდა. მას შემ­დეგ, მისი სიმ­ღე­რე­ბით და­ვინ­ტე­რეს­დი, გა­ვე­ცა­ნი, რა­დი­ოს ეთერ­შიც "შე­ვა­პა­რე"...

- რო­გორც ვიცი, თავ­და­პირ­ვე­ლად ქარ­თველ­მა მსმე­ნე­ლებ­მა კარ­გად არ მი­ი­ღეს...

- მწერ­დნენ, - ეს რა სიმ­ღე­რაა, პა­ნაშ­ვიდ­ზე ვარ­თო?!. ვპა­სუ­ხობ­დი: სა­შუ­ა­ლე­ბა მო­მე­ცით, 2 კვი­რის გან­მავ­ლო­ბა­ში ეს სიმ­ღე­რე­ბი შე­გაყ­ვა­როთ-მეთ­ქი. ზუს­ტად ორ კვი­რა­ში იგი­ვე ადა­მი­ა­ნე­ბი მწერ­დნენ: ბრე­გო­ვი­ჩის სიმ­ღე­რა გა­უშ­ვით, თო­რემ ცუ­დად ვარ­თო! როცა მო­წყე­ნი­ლი ხარ ან დეპ­რე­სია გი­პყრობს, ეს მუ­სი­კა უნდა ჩარ­თო და ყვე­ლა­ფე­რი ცუდი და­გა­ვი­წყდე­ბა. უძ­ლი­ე­რე­სი ეფექ­ტი აქვს!

- შენს ცნო­ბილ თუ­თი­ყუშ გო­რან­ჩი­კას, რო­მე­ლიც უკვე მე­რამ­დე­ნედ, თავ­ზეც და­გაჯ­და, ბრე­გო­ვი­ჩის სიმ­ღე­რე­ბის გა­გო­ნე­ბი­სას გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი რე­აქ­ცია არ აქვს?

- რო­გორ არა?! "ცეკ­ვავს"! ბრე­გო­ვი­ჩის და მა­დო­ნას სიმ­ღე­რებს მიჩ­ვე­უ­ლია და როცა ამ შემ­სრუ­ლებ­ლე­ბის ხმას გა­ი­გო­ნებს, შეფრ­თხი­ალ­დე­ბა ხოლ­მე... გო­რან­ჩი­კა სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ძა­ლი­ან პო­პუ­ლა­რუ­ლია. უკვე 8 წლი­საა. ახლა პირ­ვე­ლად გა­ვამ­ხელ: გო­რან­ჩი­კა "გო­გოა". როცა შე­ვი­ძი­ნე, მი­თხრეს, "ბი­ჭი­აო", ამი­ტომ, ბრე­გო­ვი­ჩის პა­ტივ­სა­ცე­მად, გო­რა­ნი და­ვარ­ქვი, მაგ­რამ "ქა­ლიშ­ვი­ლი" ყო­ფი­ლა. არ ვიცი, საბ­რა­ლოს რაღა ეშ­ვე­ლე­ბა: მისი ასა­კის ქვა აღარ და­გო­რავს. წლე­ბი ისე მალე გაფ­რინ­და, რომ მისი ტოლი "მა­მა­კა­ცი" ვე­ღარ ვუ­შო­ვე. ჩემს მე­გო­ბარს "ბიჭი" თუ­თი­ყუ­ში - მა­დო­ნა ჰყავ­და. მინ­დო­და, რომ გო­რან­სა და მა­დო­ნას ერ­თად ეცხოვ­რათ, მაგ­რამ "ბა­ტო­ნი" მა­დო­ნა გარ­და­იც­ვა­ლა... ეს სამ­წუ­ხა­რო ამ­ბა­ვი ჩემს და­ბა­დე­ბის დღეს შე­ვი­ტყვე. თუკი ვინ­მეს 7 წლის "ახო­ვა­ნი" მამ­რი თუ­თი­ყუ­ში ჰყავს, ვთხოვ, დაგ­ვი­კავ­შირ­დეს. სა­სურ­ვე­ლია, თუ­თი­ყუშს მა­დო­ნა ერ­ქვას (იცი­ნის).

- შენს მე­ო­რე კერ­პთან - მა­დო­ნას­თან შეხ­ვედ­რა ჯერ ვერ მო­ა­ხე­რე?

- გო­რან ბრე­გო­ვი­ჩი და მა­დო­ნა ჩემი შთა­გო­ნე­ბის წყა­როა! ბრე­გო­ვი­ჩი "გი­ჟია", მა­დო­ნა - "ძა­ლი­ან გიჟი"! 7 ივ­ლისს მე და ჩემი მე­გო­ბა­რი სტამ­ბოლ­ში გა­ვემ­გზავ­რეთ, სა­დაც მა­დო­ნას კონ­ცერ­ტი იმარ­თე­ბო­და (ბი­ლე­თე­ბი თე­ბერ­ვალ­ში შე­ვი­ძი­ნეთ). კონ­ცერ­ტის რიგ­ში ზუს­ტად 11 სა­ა­თი ვი­დე­ქით. ხალ­ხი დი­ლი­დან იკ­რი­ბე­ბო­და. მომ­ღე­რალ­მა სცე­ნა­ზე გა­მოს­ვლა ზუს­ტად 2 სა­ა­თით და­აგ­ვი­ა­ნა - ეს მას სჩ­ვე­ვია, რომ გა­გა­გი­ჟოს, ჭკუ­ი­დან გა­და­გიყ­ვა­ნოს! კონ­ცერ­ტი რომ და­ი­წყო, სრუ­ლი შოკი მი­ვი­ღე! "რე­ლი­გი­უ­რი" დად­გმა იყო: ჯვრის ფორ­მის ჭიშ­კა­რი გა­ი­ღო, სა­ი­და­ნაც მა­დო­ნა გა­მო­ვი­და. ერთ ხელ­ში ია­რა­ღი ეჭი­რა, მე­ო­რით პირ­ჯვარს იწერ­და. უეც­რად "მლოც­ვე­ლებ­მა" (მა­დო­ნას მო­ცეკ­ვა­ვე ბი­ჭებ­მა) ანა­ფო­რე­ბი გა­ი­ხა­დეს და ჩვენც გა­ვი­ხა­დეთ, თუკი ვინ­მეს რამე გვეც­ვა (იცი­ნის)... სამ­წუ­ხა­როდ, მა­დო­ნას პი­რა­დად ვერ შევ­ხვდი, მაგ­რამ რე­პე­ტი­ცი­ა­ზე შეს­ვლა და მისი უმა­კი­ა­ჟოდ ნახ­ვა მო­ვა­ხერ­ხე.

- რა­დი­ოს გარ­და, სას­ტუმ­რო­შიც მუ­შა­ობ, არა?

- კი. ერთ-ერთი მა­ღა­ლი დო­ნის სას­ტუმ­რო­ში, კვე­ბი­სა და სას­მე­ლე­ბის დე­პარ­ტა­მენ­ტშიც (ღა­მის ცვლებ­ში) ვმუ­შა­ობ. საკ­მა­ოდ რთუ­ლი, მაგ­რამ სა­ინ­ტე­რე­სო სამ­სა­ხუ­რი მაქვს: უამ­რავ ადა­მი­ანს პი­რა­დად ვხვდე­ბი, მათ შო­რის - ცნო­ბი­ლებს. ვინ ვის­თან "და­გუ­ლა­ობს", ყვე­ლა­ფე­რი ვიცი. "რუმ სერ­ვი­სი­სას" ვხე­დავ, ოთახ­ში ვის ვინ ჰყავს და იქ, გე­ნაც­ვა­ლე, წიგნს რომ არ კი­თხუ­ლო­ბენ, ისიც ვიცი, პა­ტა­რა აღარ ვარ (იცი­ნის)... უფ­ლე­ბა არ მაქვს, სამ­სა­ხუ­რის ამ­ბა­ვი "გა­რეთ გა­ვი­ტა­ნო". ჩემს საქ­მეს დიდი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით ვე­პყრო­ბი.

- ალ­ბათ, ცნო­ბილ უცხო­ელ სტუმ­რებ­საც მას­პინ­ძლობ...

- კი. შარ­შან ზა­ფხულ­ში "ის­თერნ ფრო­მო­უ­შენ­მა" ბა­თუმ­ში სე­ზო­ნურ სა­მუ­შა­ო­ზე, ჯა­ზ­ფეს­ტი­ვალ­ზე წა­მიყ­ვა­ნა. ვმას­პინ­ძლობ­დი: "ემ­ტი­ვის" დამ­ფუძ­ნებ­ლე­ბის 30-კა­ცი­ან გუნდს, მე­ი­სი გრე­ის, ენ­რი­კე იგ­ლე­სი­ასს... სხვა­თა შო­რის, იგ­ლე­სი­ა­სი ცხოვ­რე­ბა­ში გა­ცი­ლე­ბით ახალ­გაზ­რდუ­ლად გა­მო­ი­ყუ­რე­ბა, ვიდ­რე ეკ­რან­ზე. მან არა­ყი მთხო­ვა. ყვე­ლა­ზე ძვი­რად ღი­რე­ბუ­ლი - 400-ლა­რი­ა­ნი არა­ყი მი­ვუ­ტა­ნე და იმას მი­ირ­თმევ­და, მე­გო­ბარს კი "ლო­კა­ლურ" ლუდს ას­მევ­და (იცი­ნის)... იგ­ლე­სი­ა­სი მარ­თლაც ბევრ ქარ­თველ მან­დი­ლო­სანს უყ­ვარს: წი­ვილ-კი­ვი­ლი არ წყდე­ბო­და... სუ­რა­თე­ბის გა­და­ღე­ბის უფ­ლე­ბას არა­ვის აძ­ლევ­დნენ - მა­გი­დას 6-კა­ცი­ა­ნი დაც­ვა ჰყავ­და "შე­მო­ჯაჭ­ვუ­ლი". კლუბ­ში ხმა­უ­რი იყო, ამი­ტომ მომ­ღე­რა­ლი შეკ­ვე­თებს ყურ­ში მი­ჩურ­ჩუ­ლებ­და. მეც "მივ­ტან­ტალ­დე­ბო­დი" მა­გი­დას­თან და მერე ისევ უკან "გა­მოვ­ტან­ტალ­დე­ბო­დი" ხოლ­მე (იცი­ნის)... წელს, ბოლო თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში, ბევ­რი შოკი მი­ვი­ღე: მა­დო­ნას კონ­ცერ­ტი­დან გა­მო­ყო­ლი­ლი ემო­ცი­ე­ბი რომ წყნარ­დე­ბო­და, ბრე­გო­ვი­ჩი "შე­მო­მეშ­ვე­ლა". დე­და­ჩემ­მა თბი­ლის­ში მისი ჩა­მოს­ვლის შე­სა­ხებ რომ შე­ი­ტყო, შეშ­ფოთ­და და ჩემ შე­სა­ხებ თქვა: ამ ადა­მი­ანს კი­დევ გო­რან ბრე­გო­ვი­ჩი უნ­დო­და?! არ "გა­აფ­რი­ნო­სო" (იცი­ნის)... მოკ­ლედ, რა­დი­ო­ში ბო­შუ­რად "გა­ჯა­ზე­ბას" გან­ვაგ­რძობ.

ეთო ყორ­ღა­ნაშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)