ვი­საც მისი კი­ნო­რო­ლი ერთხელ მა­ინც უნა­ხავს, შე­უძ­ლე­ბე­ლია ფრუნ­ზიკ მკრტჩი­ა­ნი და­ა­ვი­წყდეს. უამ­რა­ვი კინო და სას­ცე­ნო რო­ლი­დან მა­ყუ­რე­ბელს გა­მორ­ჩე­უ­ლად უყ­ვარს გია და­ნე­ლი­ას "მი­მი­ნო­ში" ნა­თა­მა­შე­ბი სო­მე­ხი მძღო­ლის, რუ­ბენ ხა­ჩი­კი­ა­ნის როლი, რო­მე­ლიც ბუბა კი­კა­ბი­ძის პერ­სო­ნაჟს, მფრი­ნავ ვა­ლი­კო მი­ზან­დარს არაჩ­ვე­უ­ლებ­რივ პარტნი­ო­რო­ბას უწევს...

ფრუნ­ზიკ მკრტჩი­ა­ნი უყ­ვარ­და ყვე­ლას, აღი­ა­რე­ბუ­ლი და ძალ­ზე პო­პუ­ლა­რუ­ლი იყო. მისი გმი­რე­ბის ფრთი­ა­ნი ფრა­ზე­ბი ატა­ცე­ბუ­ლი ჰქონ­და მა­ყუ­რე­ბელს. მა­ღა­ზი­ა­სა და ბა­ზარ­ში პრო­დუქ­ტებს უფა­სოდ სთა­ვა­ზობ­დნენ, უამ­რა­ვი თაყ­ვა­ნის­მცე­მე­ლი ჰყავ­და და მუდ­მი­ვად ჩა­საფ­რე­ბუ­ლე­ბი იყ­ვნენ, რომ მის­თვის სით­ბო გა­მო­ე­ხა­ტათ, თუნ­დაც ხელი ჩა­მო­ერ­თვათ. გარ­და დიდი არ­ტის­ტო­ბი­სა და იმ ტა­ლან­ტი­სა, რო­მე­ლიც ბედ­მა არ­გუ­ნა, გა­მორ­ჩე­უ­ლი პრო­ფი­ლი ჰქონ­და, რა­საც მისი სა­ხა­სი­ა­თო ცხვი­რი და ნაღ­ვლი­ა­ნი თვა­ლე­ბი ქმნი­დი... ბევ­რმა არ იცო­და, რა სევ­დას ატა­რებ­და, რისი მი­ზე­ზიც მისი პი­რა­დი, საკ­მა­ოდ ტრა­გი­კუ­ლი ცხოვ­რე­ბაა. ნაღ­ვე­ლის მი­ზე­ზი მე­უღ­ლის ფსი­ქი­კუ­რი ავად­მყო­ფო­ბა იყო, შემ­დეგ კი უკვე ვაჟი, რო­მე­ლიც იმა­ვე და­ა­ვა­დე­ბით და­ა­ვად­და. ამას კი­დევ უფრო დიდი ტრა­გე­დია - ქა­ლიშ­ვი­ლის და­ღუპ­ვა და­ე­მა­ტა... ამი­ტომ ცხოვ­რე­ბის მე­ო­რე ნა­ხე­ვა­რი ღრმა დეპ­რე­სი­ა­ში გა­ა­ტა­რა, რის გა­მოც სას­მელ­საც მი­ე­ძა­ლა. მისი მთა­ვა­რი ტკი­ვი­ლი ოჯა­ხი აღ­მოჩ­ნდა, სა­დაც ვე­რაფ­რით იპო­ვა ბედ­ნი­ე­რე­ბა, სიმ­შვი­დე და ამ დარ­დით წა­ვი­და კი­დეც ამ ქვეყ­ნი­დან...

ბავ­შვო­ბა

1930 წელს 4 ივ­ლისს ლე­ნი­ნა­კან­ში, მუ­შა­თა ოჯახ­ში და­ი­ბა­და. მა­მა­მისს მი­აჩ­ნდა, რომ მხატ­ვა­რი იქ­ნე­ბო­და, რად­გა­ნაც ბავ­შვო­ბა­ში პორ­ტრე­ტე­ბი კარ­გად გა­მოს­დი­ო­და და მე­ზობ­ლე­ბის შარ­ჟებ­საც მშვე­ნივ­რად ხა­ტავ­და. ამი­ტომ, მამა მის­გან ხატ­ვა­ში ყო­ველ­დღე მე­ცა­დი­ნე­ო­ბას მო­ი­თხოვ­და, - ერთხელ იმის გამო, რომ მა­მის რჩე­ვა არ გა­ით­ვა­ლის­წი­ნა, რკი­ნის სა­ხა­ზა­ვი მოხ­ვდა... დე­დას გა­მორ­ჩე­უ­ლად უყ­ვარ­და. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ მრა­ვალ­შვი­ლი­ან ოჯახ­ში იზ­რდე­ბო­და, მუდ­მი­ვად სი­მარ­ტო­ვეს გრძნობ­და, მშობ­ლე­ბი ქსო­ვი­ლე­ბის ფაბ­რი­კა­ში მუ­შა­ობ­დნენ და შინ მხო­ლოდ ღამე მო­დი­ოდ­ნენ, უმ­ცროს დებ­თან და ძმას­თან სა­ერ­თოს კი ასა­კის გამო ვერ პო­უ­ლობ­და.

ასევე დაგაინტერესებთ

14:06 / 23-05-2018

გიორგი დანელიას მოგონებები "მიმინოს" გადაღებებიდან: "ფილმი სომხეთში რომ ჩავიტანეთ, შეიკრიბნენ - ქართველმა სომეხი გადაიღოო..."

არც ეზო­ში გა­დი­ო­და, რად­გა­ნაც რთულ უბან­ში ცხოვ­რობ­და, სა­დაც მო­ხუ­ლიგ­ნო უფ­რო­სი ბი­ჭე­ბი ცხვი­რის გამო დას­ცი­ნოდ­ნენ, მას­ხრად იგ­დებ­დნენ, მათ­გან მოხ­ვედ­რია კი­დეც, მაგ­რამ თავს ვერ იცავ­და... 10 წლი­სას სამ­სა­ხი­ო­ბო მო­ნა­ცე­მე­ბი აღ­მო­აჩ­ნდა და მე­ზობ­ლებს სპექ­ტაკ­ლებს უმარ­თავ­და. მოგ­ვი­ა­ნე­ბით კი, მა­მის­გან მა­ლუ­ლად, ლე­ნი­ნა­კა­ნის კულ­ტუ­რის სახ­ლში, დრამ­წრე­ზე შე­ვი­და. ისე­თი მო­ნა­ცე­მე­ბი ჰქონ­და, რომ სა­მო­მავ­ლოდ არ­ტის­ტო­ბას უწი­ნას­წარ­მე­ტყვე­ლებ­დნენ. იმ დრო­ი­დან გა­უჩ­ნდა სცე­ნის­კენ სა­ო­ცა­რი სწრაფ­ვის სურ­ვი­ლი და ნი­ჭი­ე­რი ფრუნ­ზე ლე­ნი­ნა­კა­ნის თე­ატ­რში მი­ი­ღეს, სა­დაც დღე და ღა­მეს ატა­რებ­და. მუ­შა­დაც მუ­შა­ობ­და და სა­ღა­მოს სცე­ნა­ზე იდგა. იქ არა­ვინ დას­ცი­ნო­და და არა­ნა­ირ მეტ­სა­ხელს უგო­ნებ­და. ის ატ­მოს­ფე­რო, თით­ქოს მშობ­ლი­უ­რი იყო მის­თვის.

კა­რი­ე­რა

მისი ძმის ალ­ბერტ მკრტჩი­ა­ნის მო­ნა­თხრო­ბით, 23 წლის ფრუნ­ზი­კი სა­ცხოვ­რებ­ლად ერე­ვან­ში გა­და­ვი­და, პო­პუ­ლა­რუ­ლი ლე­ნი­ნა­კა­ნე­ლი მსა­ხი­ო­ბი თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტი­ტუ­ტში უგა­მოც­დოდ, მე­ო­რე კურ­სზე ჩა­რი­ცხეს. სტუ­დენ­ტებ­ში მა­ლე­ვე გავ­რცელ­და ხმა, რომ იქ სა­ო­ცა­რი გა­რეგ­ნო­ბი­სა და ნი­ჭის მქო­ნე ახალ­ბე­და მსა­ხი­ო­ბი სწავ­ლობ­და. მისი გა­მორ­ჩე­უ­ლი ცხვი­რი გარ­შე­მო ყვე­ლას აო­ცებ­და, რის გა­მოც თა­ვა­დაც დიდი დის­კომ­ფორ­ტი ჰქონ­და, მაგ­რამ წლე­ბის მერე მიხ­ვდა, რომ ბუ­ნე­ბამ ის გა­მორ­ჩე­უ­ლი გა­რეგ­ნო­ბით და­ა­ჯილ­დო­ვა, თუმ­ცა სა­კუ­თა­რი თავი უშ­ნოდ და სა­სა­ცი­ლო გა­რეგ­ნო­ბის მქო­ნე ადა­მი­ა­ნად მი­აჩ­ნდა. კომ­პლექ­სი კი სწო­რედ გე­ნი­ა­ლუ­რი თა­მა­შით დაძ­ლია. მსა­ხი­ო­ბო­ბის წყა­ლო­ბით თავ­და­ჯე­რე­ბუ­ლი გახ­და.

25 წლი­სას უკვე სა­უ­კე­თე­სო რო­ლებს ან­დობ­დნენ, მის შე­სა­ხებ მთელ­მა ერე­ვან­მა გა­ი­გო. ნე­ბის­მი­ე­რი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის საყ­ვა­რე­ლი, მხი­ა­რუ­ლი და მი­ღე­ბუ­ლი წევ­რი იყო და ასე­ვე გო­გო­ნე­ბის ოც­ნე­ბაც, - მის გამო ჭკუ­ას კარ­გავ­დნენ. ერთხე­ლაც, ერთ ლა­მაზ გო­გოს, ჯუ­ლი­ას შე­უყ­ვარ­და, მაგ­რამ ოთხი ძმა ჰყავ­და და ფრუნ­ზიკ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა არ მის­ცეს, სხვას გა­ა­ყო­ლეს. ამან გა­ა­ნად­გუ­რა ფრუნ­ზი­კი, ალ­კოჰოლს მი­ე­ძა­ლა. ამ­ბობ­და, "გო­გო­ებს მხო­ლოდ ჩემი გმი­რე­ბი უყ­ვართ, რომ­ლებ­საც ვთა­მა­შობ და მე კი არა. მხო­ლოდ ჯუ­ლია მი­ღებ­და ისე­თად, რო­გო­რიც ვარ"...

ოჯა­ხი

28 წლი­სას 18 წლის გო­გო­ნა მო­ე­წო­ნა, რო­მელ­მაც ჯუ­ლი­ა­ზე სევ­დი­ა­ნი ფიქ­რე­ბი გა­და­ა­ვი­წყა. გო­გო­ნა მას რო­გორც ნამ­დვილ კერპს ისე უყუ­რებ­და, მაგ­რამ დო­ნა­რა ცოტა უც­ნა­უ­რი აღ­მოჩ­ნდა, - მისი სი­ცი­ლი უცებ ტი­რილ­სა და ის­ტე­რი­კა­ში ისე იზ­რდე­ბო­და, თვი­თო­ნაც ვერ ხვდე­ბო­და. მე­გობ­რე­ბი, ვინც დო­ნა­რას იც­ნობ­და, ფრუნ­ზიკს არ­წმუ­ნებ­დნენ, რომ თავი და­ე­ნე­ბე­ბი­ნა მის­თვის, მაგ­რამ სა­ბო­ლო­ოდ მას­ზე ქორ­წი­ნე­ბა გა­და­წყვი­ტა. ოჯა­ხუ­რი სით­ბო და იქ სიმ­ყუდ­რო­ვის მო­წყო­ბა ფრუნ­ზი­კის დიდი ოც­ნე­ბა იყო, რა­საც ყვე­ლა­ფერ­ზე მაღ­ლა აყე­ნებ­და. ამი­ტომ და­ო­ჯა­ხე­ბის შემ­დეგ, ყვე­ლა­ფერს აკე­თებ­და, რომ ჰქო­ნო­და მყუდ­რო სახ­ლი, ოჯა­ხი და დიდი ბედ­ნი­ე­რე­ბა. წყვილს გო­გო­ნა შე­ე­ე­ძი­ნა, რაც იმ პე­რი­ოდს და­ემ­თხვა, რო­დე­საც კი­ნო­ში მისი დე­ბი­უ­ტი შედ­გა. მოკ­ლე­მეტ­რა­ჟი­ან ფილ­მს, მალე სრულ­მეტ­რა­ჟი­ა­ნიც მოჰ­ყვა...

წარ­მა­ტე­ბა

მოს­კოვ­ში კი­ნო­სინ­ჯებ­ზეც მი­იწ­ვი­ეს. მისი გა­რეგ­ნო­ბით, ფე­ნო­მე­ნა­ლუ­რი ნი­ჭით მო­ი­ხიბ­ლა რე­ჟი­სო­რი რო­ლანდ ბი­კო­ვი, რო­მელ­მაც ფილმში მა­შინ­ვე გა­და­ი­ღო და კო­ლე­გა გია და­ნე­ლი­ა­საც გა­აც­ნო... 60-იან წლებ­ში წე­ლი­წად­ში 2-3 ფილ­მი მა­ინც გა­მო­დი­ო­და მისი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბით, რა­საც არ­ნა­ხუ­ლი პო­პუ­ლა­რო­ბა მოჰ­ქონ­და. თე­ატ­რში "ოტე­ლოს" თა­მა­შობ­და, თუმ­ცა კი­ნო­ში თით­ქმის სულ კო­მე­დი­ურ რო­ლებს სთა­ვა­ზობ­დნენ.

1966 წელს რე­ჟი­სორ­მა ლე­ო­ნიდ გა­ი­და­იმ ფილმში "კავ­კა­სი­ე­ლი ტყვე ქალი" მი­იწ­ვია (ამ რე­ჟი­სორ­თან გა­და­ღე­ბა პრეს­ტი­ჟუ­ლად ით­ვლე­ბო­და), მის ფილ­მებ­ში შე­სა­ნიშ­ნა­ვი სა­მე­უ­ლი - ნი­კუ­ლი­ნი, მორ­გუ­ნო­ვი, ვი­ცი­ნი მო­ნა­წი­ლე­ობ­და, ამი­ტომ ფრუნ­ზიკს უნდა და­ემ­ტკი­ცე­ბი­ნა, რომ მა­საც შე­ეძ­ლო... "კავ­კა­სი­ე­ლი ტყვე ქა­ლის" გა­და­ღე­ბა­ზე მოს­კოვ­ში მარ­ტო არ ჩა­სუ­ლა, რად­გა­ნაც ცოლ­მა ეჭ­ვი­ა­ნო­ბის სცე­ნა მო­უ­წყო, გა­მო­უ­ცხა­და, რომ მას­თან ერ­თად ისიც გა­ემ­გზავ­რე­ბო­და. ფრუნ­ზიკს რე­ჟი­სორ გა­ი­და­ის­თან თხოვ­ნა დას­ჭირ­და, რომ დო­ნა­რას­თვი­საც გა­მო­ე­ძებ­ნა ფილმში მცი­რე როლი (დო­ნა­რაც მსა­ხი­ო­ბი იყო). ასე რომ, ფილმში, სა­დაც მკრტჩი­ა­ნი სა­ა­ხო­ვის მძღოლს თა­მა­შობ­და, მისი ცო­ლის როლი ფრუნ­ზი­კის რე­ა­ლურ ცოლს ერგო...

ბზა­რი ოჯახ­ში და პი­რა­დი ტრა­გე­დია

ფრუნ­ზი­კის­თვის ქორ­წი­ნე­ბა თან­და­თან მძიმ­დე­ბო­და, ცო­ლის ეჭ­ვი­ა­ნო­ბა ტან­ჯავ­და და მის­თვის ოჯა­ხი წა­მე­ბას ჰგავ­და. დო­ნა­რა­ზე არა­ფე­რი მოქ­მე­დებ­და, ის მუდ­მი­ვად ეძებ­და მი­ზეზს, ყვე­ლა ქალ­ში ფრუნ­ზი­კის საყ­ვა­რე­ლი აღ­მო­ე­ჩი­ნა. რო­დე­საც მე­უღ­ლე გა­და­ღე­ბი­დან ბრუნ­დე­ბო­და, მის ჯი­ბე­ებს ამოწ­მებ­და, თუ გვი­ან მო­ვი­დო­და შინ, სკან­დალს აწყობ­და: ჭურ­ჭელს ამ­ტვრევ­და, ის­ტე­რი­კა­ში ვარ­დე­ბო­და და ქმა­რი მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან გა­მოჰ­ყავ­და... იმ წლებ­ში მსა­ხი­ო­ბის­თვის გა­და­ღე­ბა­ზე, ან თე­ატ­რში ყოფ­ნა ნამ­დვი­ლი ხსნა იყო, თუმ­ცა ეგო­ნა, რომ ცოლს ეჭ­ვი­ა­ნო­ბა ნელ-ნელა გა­და­უვ­ლი­და, მაგ­რამ სცდე­ბო­და...

1972 წელს მათ მე­ო­რე შვი­ლი, ვაჟი შე­ე­ძი­ნათ. ფრუნ­ზი­კი კი­დევ უფრო მე­ტად იყო დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი იმა­ში, რომ მე­ო­რე შვი­ლის და­ბა­დე­ბა დო­ნა­რას და­ამ­შვი­დებ­და, თუმ­ცა მდგო­მა­რე­ო­ბა გა­უ­ა­რეს­და. მალე ექი­მებ­მა და­ად­გი­ნეს, რომ ქალს მწვა­ვე ფსი­ქი­უ­რი აშ­ლი­ლო­ბა ჰქონ­და, რო­მე­ლიც სტა­ცი­ო­ნა­რულ მკურ­ნა­ლო­ბას სა­ჭი­რო­ებ­და. ის ფსი­ქი­ატ­რი­ულ კლი­ნი­კა­ში მო­ა­თავ­სეს, სა­ი­და­ნაც აღარ გა­მო­სუ­ლა, სიკ­ვდი­ლამ­დე იქ 20 წელი დაჰ­ყო.

ფრუნ­ზიკს უჭირ­და 2 შვილ­თან მარ­ტო დარ­ჩე­ნა და ბავ­შვე­ბის დე­დის გა­რე­შე აღ­ზრდა. შემ­დე­გი წლე­ბი მის­თვის არა­ნაკ­ლე­ბი ტან­ჯვა აღ­მოჩ­ნდა, თუმ­ცა პა­ტა­რებს არა­ფერს აკ­ლებ­და.

მი­მი­ნო

1976 წელს, როცა გია და­ნე­ლი­ას­გან წი­ნა­და­დე­ბა ფილმ "მი­მი­ნო­ზე" მი­ი­ღო, ბავ­შვე­ბი დებ­თან და­ტო­ვა, რად­გა­ნაც ასეთ შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა­ზე შვი­ლე­ბის გა­მოც ვერ თქვა უარი. "მი­მი­ნომ" სა­ხე­ლი მთელს ყო­ფილ საბ­ჭო­თა სივ­რცე­ში მო­უ­ტა­ნა. ფილ­მის ეკ­რან­ზე გა­მოს­ვლის­თა­ნა­ვე აი­ტა­ცეს მისი ფრთი­ა­ნი ფრა­ზე­ბი, ბევ­რი მათ­გა­ნი, რო­გორც გია და­ნე­ლია ამ­ბობს, გა­და­სა­ღებ მო­ე­დან­ზე, ფრუნ­ზი­კას იმპრო­ვი­ზა­ცი­ის შე­დე­გი იყო.

"მი­მი­ნოს" შემ­დეგ მისი არ­ნა­ხუ­ლი პო­პუ­ლა­რო­ბის ფონ­ზე, ალ­ბათ ცო­ტამ თუ იცო­და, მსა­ხი­ო­ბის დეპ­რე­სი­ის შე­სა­ხებ, გულს ვე­რა­ვის უშ­ლი­და და მხო­ლოდ ალ­კოჰო­ლი მძი­მე ემო­ცი­ე­ბის­გან გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა­ში შვე­ლო­და. შე­უმ­დგა­რი პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბა აი­ძუ­ლებ­და გა­და­სა­ღებ მო­ე­დან­ზეც არა­ფხი­ზე­ლი გა­სუ­ლი­ყო, რა­ზეც ერთხელ და­ნე­ლი­ას­გან მკაც­რი შე­ნიშ­ვნაც მი­ი­ღო - ან სა­მუ­შაო, ან ალ­კოჰო­ლი! დეპ­რე­სი­ას ვე­რაფ­რით შვე­ლო­და, ამი­ტომ თე­ატ­რში ისეთ რო­ლებს თა­მა­შობ­და, რაც მის სუ­ლი­ერ მდგო­მა­რე­ო­ბას ესა­და­გე­ბო­და. ყვე­ლა­ფერს ისიც ამ­წვა­ვებ­და, რომ მისი ვაჟი სულ უფრო ჩა­კე­ტი­ლი ხდე­ბო­და, ხმას არ იღებ­და და სევ­დი­ა­ნი იყო, თუმ­ცა ფრუნ­ზი­კი მას­ზე დიდ იმე­დებს ამ­ყა­რებ­და, რად­გა­ნაც ბიჭი კარ­გად ხა­ტავ­და... სა­ბო­ლო­ოდ ექი­მებ­მა მა­საც ფსი­ქი­კუ­რი აშ­ლი­ლო­ბა და­უდ­გი­ნეს, რო­მე­ლიც მკურ­ნა­ლო­ბას არ ექ­ვემ­დე­ბა­რე­ბო­და. ეს მა­მის­თვის გა­მა­ნად­გუ­რე­ბე­ლი რამ იყო. უკა­ნას­კნე­ლი იმე­დიც და­კარ­გა. უარი თქვა რო­ლებ­ზე, რად­გა­ნად მი­აჩ­ნდა, რომ სულ შვილ­თან უნდა ყო­ფი­ლი­ყო... 70-ია­ნე­ბის და­სა­წყის­ში ფრუნ­ზიკს ქა­ლიშ­ვი­ლი გა­უ­თხოვ­და, სიძე არ­გენ­ტი­ნე­ლი იყო, - ისი­ნი სა­ცხოვ­რებ­ლად არ­გენ­ტი­ნა­ში წა­ვიდ­ნენ...

მე­ო­რე ქორ­წი­ნე­ბა და შვი­ლის სიკ­ვდი­ლი

57 წლის ასაკ­ში ფრუნ­ზი­კი შეხ­ვდა ქალს, რო­მე­ლიც მი­აჩ­ნდა, რომ მისი საყ­ვა­რე­ლი მე­ო­რე ნა­ხე­ვა­რი იქ­ნე­ბო­და და 15 წლის ავად­მყო­ფი შვი­ლის­თვის სა­უ­კე­თე­სო დედა. მან თა­მარ ოგა­ნე­სი­ანს, რო­მე­ლიც სომ­ხე­თის მწე­რალ­თა კავ­ში­რის თავ­მჯდო­მა­რის შვი­ლი იყო, ხელი სთხო­ვა. ჭკვი­ა­ნი და ოჯა­ხის­მოყ­ვა­რუ­ლი ქალ­ბა­ტო­ნი აღ­მოჩ­ნდა, მათ ქორ­წი­ნე­ბას ყვე­ლა და­დე­ბი­თად შეხ­ვდა, თა­მა­რის სი­ლა­მა­ზე­ზე ლე­გენ­დე­ბი და­დი­ო­და, მაგ­რამ არც ამ ქორ­წი­ნე­ბამ გა­უ­მარ­თლა. მე­უღ­ლე ფრუნ­ზი­კის­გან ზედ­მეტ ყუ­რა­დღე­ბას მო­ი­თხოვ­და. მალე მიხ­ვდა ცნო­ბი­ლი მსა­ხი­ო­ბი, რომ ამ ქალ­ბა­ტონს არც ფრუნ­ზი­კი უნ­დო­და და არც მისი შვი­ლი, ისი­ნი და­შორ­დნენ....

ცხოვ­რე­ბამ კი­დევ ერთი "სი­ურპრი­ზი" მო­უ­წყო: 1988 წლის სომ­ხე­თის სა­ში­ნელ მი­წისძვრას, ფრუნ­ზი­კის ლე­ნი­ნა­კა­ნის სახ­ლი შე­ე­წი­რა, მი­წას­თან გას­წორ­და მისი მშობ­ლი­უ­რი ქა­ლა­ქი. მალე ქა­ლიშ­ვი­ლის ავა­რი­ა­ში და­ღუპ­ვის ამ­ბა­ვიც შე­ი­ტყო...

ფრუნ­ზი­კი მუდ­მი­ვად დიდ და სე­რი­ო­ზულ როლ­ზე ოც­ნე­ბობ­და, მაგ­რამ მას­ზე ამ­ბობ­დნენ, რომ ეს როლი რე­ა­ლურ ცხოვ­რე­ბა­ში ერგო... 1993 წლის 29 დე­კემ­ბერს დეპ­რე­სი­ის­გან დაღ­ლი­ლი და ალ­კოჰოლს მი­ძა­ლე­ბუ­ლი გარ­და­იც­ვა­ლა. უკა­ნას­კნელ გზა­ზე ათი ათა­სო­ბით ადა­მი­ან­მა გა­ა­ცი­ლა... უამ­რავ­მა და­ი­ტი­რა, თუმ­ცა საყ­ვა­რე­ლი ადა­მი­ა­ნის­გან მა­ინც და­უ­ტი­რე­ბე­ლი წა­ვი­და, იმ ადა­მი­ა­ნის­გან, ვი­საც ცხოვ­რე­ბა­ში მუდ­მი­ვად ეძებ­და...

მო­ამ­ზა­და ლალი ფა­ცი­ამ

ასე­ვე და­გა­ინ­ტე­რე­სებთ:

"გული მწყდე­ბა... ისე ჩა­ი­ა­რა მის­მა 70 წლის იუ­ბი­ლემ, არა­ვის გახ­სე­ნე­ბია" - ყვე­ლას­თვის საყ­ვა­რე­ლი მსა­ხი­ო­ბი, რო­მელ­ზეც თით­ქმის არა­ფე­რი ვი­ცით

ვაჟი, ასე­ვე ცნო­ბი­ლი მსა­ხი­ო­ბი, გა­ურ­კვე­ველ ვი­თა­რე­ბა­ში გარ­და­ეც­ვა­ლა, მო­მა­ვა­ლი მე­უღ­ლე მცხე­თა­ში გა­იც­ნო - ექ­სკლუ­ზი­უ­რი ფაქ­ტე­ბი ვა­სილ ჩხა­ი­ძის ცხოვ­რე­ბი­დან